برادر خرمی دوباره در نامه‌ات نوشته‌اید که اگر دولت صدام سرنگون شد شما چه می‌کنید؟ ما مدت هفت سال است در آغوش گرم ملتمان هستیم و با پشتیبانی خلقها توانسته‌ایم با شماها بجنگیم و سرزمین کردستان را جانگذاریم. مگر به غیر از ما چه کس دیگری است که با شما می‌جنگد و دفاع از ملتش می‌کند؟ مگر ما نیستیم از شمال تا جنوب کردستان و از قطور تا کرمانشاه به دفاع از خلقمان برخواستیم؟ مگر حزب دمکرات کردستان نیست که رهبری جنبش خلق کرد را در درون خاک کردستان هدایت می‌کند؟
سرویس فرهنگی قزوین خبر؛ پس از نامه اول که توسط پاسدار عباس فرد خرمی (خرم نیا) و توسط واسطه برای صدیق شوئی ارسال شد، صدیق شوئی مدتی بعد توسط همان واسطه جواب نامه را داد. جواب نامه بیشتر حاوی موضع گیری‌ها و استراتژی‌های حزبی دمکرات‌ها بود و صدیق شوئی سعی کرده بود علت مبارزه مسلحانه خود علیه جمهوری اسلامی و تمامیت ارضی و استقلال ایران متحد را در کلامی کوتاه بیان کند، متن پاسخ این چریک دمکرات و ضدانقلاب اسلامی بدون تغییر و ویرایش منتشر می‌شود:
5/12/1364
برادر گرامی خرمی
بعد از سلام و درود بی پایان امیدوارم خوش و خرم باشید. برادر، نامه پر لطف و محبت جنابعالی به دستمان رسید و فرموده بودید که جواب نامه را ارسال کنم. بهر حال چند سؤال از من کرده بودید و بعد از سوال‌ها نوشته‌اید که به آغوش اسلام بازگردم. اولاً به جواب سوالتان برگردیم.
1- ملت ایران بعد از سرنگونی رژیم پهلوی چشم امید به آینده ایران بسته بودند که بعد از 70 هزار شهید و صدها هزار زخمی، ظلم و ستم و فساد همه از بین می‌رود و تاریخ به عقب برگشته نمی‌شود. تمام ملیتها مثل کرد، بلوچ، ترک و عرب فکر می‌کردند که تازه به هدف اساسی خودشان که خودمختاری! است رسیده و ستم ملی از سرشان برداشته می‌شود! و تمام اقشار و طبقات مختلف مانند پیشه وران، کارگران، دهقانان، بازاریان و کارمندان فکر می‌کردند که انقلاب ایران برای از بین بردن ستم اقتصادی، فرهنگی و ملی تکیه می‌کند. و به خواسته‌های اساسی خودشان می‌رسند. ولی متاسفانه دیدیم که رهبری انقلاب وفادار به هدفهای ملت ایران نبود. و هرچند وعده وعیدهای زیادی داد و ملت‌ها را فریب داد، ولی نتوانست وعده وعیدهای نوفلوشاتو را بجا بیاورد. خون شهیدان و هدف زحمتکشان را زیر پا گذاشت. بعد از آمدن خمینی به ایران و استقرار جمهوری اسلامی که تاحال هفت سال از آن حاکمیت می‌گذرد به غیر از اعدام، زندان و کشت و کشتار چه ارمغانی دیگر به هدیه آورده است؟ آیا توانسته تمام عقب ماندگیهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی دوران شاهنشاهی را از سر ملت ایران بردارد؟ آیا توانسته آزادیهای عقیده، بیان، فردی و اجتماعی را به ملت ایران بدهد؟ و آیا توانسته حقوق ملیتهای کرد، بلوچ، ترک و عرب را بپذرید؟ یا آن ملیتها را بطرز وحشیانه‌ای سرکوب کرده؟ آیا توانسته آزادی احزاب و سازمانها و آزادی اجتماعات و میتینگ و راهپیمایی را بپذیرد و یا فقط باید حزب جمهوری اسلامی یعنی تک حزبی حاکم بر ملت ایران باشد؟
برادر خرمی، همانطور که جنابعالی گفته‌اید شما هم وجدان خود را قاضی کن و قضاوت بکن، که آیا ملت ایران به خواهان خودش است که دولت شما را می‌خواهد؟ به نظر ما اگر زور و فشار حاکم نباشد خلق‌های ایران دولت شما را نمی‌خواهند. شما اگر راست می‌گویید و یک ایرانی اصیل و وفادار به آرمان‌های ملت ایران هستید به یک شیوه دیگر می‌توانید محبوبیت دولت جمهوری اسلامی را ثابت کنید. آنهم به شیوه رأی‌گیری آزادانه است.
به هر حال به کردستان خودمان سرزمین انقلابیون قهرمانان بازگردیم. حال مدت هفت سال پیش در زیر سایه انقلاب ایران حزب دمکرات کردستان ایران، حزب محبوب خلق کرد، توانست رهبری ملت کرد را به دست بگیرد و جنبش عادلانه خلق کرد را به پیش ببرد و صف انقلابیون وفادار به آرمان‌های ملت کرد را از صف ضد انقلابیون دشمن خلق کرد جدا کند. ملت کرد با رهبری حزب دمکرات کردستان ایران مدت چهل سال است تا حال، خواهان خودمختاری برای از بین بردن عقب ماندگیهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است و شهید به بارگاه ملت ایران تقدیم می‌کند.
کردستان سرزمین عقب مانده ایست که کشوری عقب مانده و خواهان از بین بردن تمام آن عقب ماندگی‌هاست. حالا شما در کردستان هستید و وضع کردستان را با چشم خودتان می‌بینید. من از شما می‌پرسم، آیا کردستان از دیگر مناطق ایران جداست؟ آیا در کردستان کارخانه وجود دارد که کارگران کردستان برای کار به دیگر مناطق ایران نروند؟ یا کارگاه صنعتی یا مؤسسات و بنگاه دولتی وجود دارد؟ آیا در کردستان دانشگاه، دانشکده، یا دانشسرا و دبیرستان وجود دارد که دانشجویان محصل کرد بتوانند برای پیشرفت فرهنگ خود از آن استفاده کنند؟ آیا ملت کرد بطور آزادانه می‌تواند از زبان خودش بطور رسمی در سطح ادارات و دانشگاه‌ها و دبیرستان و دبستانها استفاده کند؟
همه آنها که نوشته‌ام خواست اساسی ملت کرد است. من از شما می‌پرسم اگر شما جای ما می‌بودی، آیا ظلم و ستم‌ها را قبول می‌کردی؟ پس ملت کرد چه گناهی کرده است که برای خواست خودش مبارزه می‌کند و دولت شما تهمت‌ها و برچسب‌های ناشیانه مانند عوامل استکبار جهانی، ضد انقلاب یا عامل صدام و بیگانه را می زند؟ مگر به نظر شما شش میلیون کرد ضد انقلاب و عامل بیگانه است؟ شما هم خوب می دانید که ملت کرد نه ضد انقلاب است و نه عامل بیگانه، ملت کرد یک ملت ستمدیده، زحمتکش و قهرمان و انقلابی است و تا رسیدن به هدف خودش خوبترین و پاکترین فرزندان خودش را تقدیم به بارگاه ملت ایران می‌کند. ولی حاظر نیستند که سر تعظیم برای دشمنانش فرودآورد.
حزب دمکرات مانند رهبر جنبش عادلانه خلق کرد، معتقد است که باید با تکیه به پشتیبانی خلقش سر پای خودش بایستد و دشمن وابستگی به هر دولت بیگانه ایست. در نامه‌ات در مورد عراق چیزهایی فرموده‌اید، به نظر حزب و ما و خلق کرد، دولت عراق یک دولت جنایتکار، فاشیست و دشمن اصلی خلق کرد است. روزی هم می‌آید که مانند خلق کرد در کردستان عراق با رژیم فاشیستی بعث عراق درگیر شویم. و همه با هموطنان کرد عراق با دولت صدام بجنگیم. ما معتقدیم در هرکجای کردستان یک دشمن برای خلق ما پیدا می‌شود. چه در عراق و چه در ایران، باید تا ریشه کن کردن و نابودیش بجنگیم. ولی هدفهای ما مانند مشی شهید شدن نیست ولی شهید شدن یک وسیله‌ای برای نیل به هدف است.
برادر خرمی دوباره در نامه‌ات نوشته‌اید که اگر دولت صدام سرنگون شد شما چه می‌کنید؟ ما مدت هفت سال است در آغوش گرم ملتمان هستیم و با پشتیبانی خلقها توانسته‌ایم با شماها بجنگیم و سرزمین کردستان را جانگذاریم. مگر به غیر از ما چه کس دیگری است که با شما می‌جنگد و دفاع از ملتش می‌کند؟ مگر ما نیستیم از شمال تا جنوب کردستان و از قطور (1) تا کرمانشاه به دفاع از خلقمان برخواستیم؟ مگر حزب دمکرات کردستان نیست که رهبری جنبش خلق کرد را در درون خاک کردستان هدایت می‌کند؟
بهرحال جنابعالی مانند یک انسان عاقل و با شعور می‌توانید خوبتر فکر کنید و راهی خوبتر که خدمت به ملت ایران باشد در پیش بگیرید. حالا شما خوبتر فکر کن. حالا که در ساوان (2) هستید مگر مردم ساوان که یک مردم فقیر و زحمتکش هستند و با رنج و بازوان و دست خودش یک نان بخور نمیری برای خانواده‌اش پیدا می‌کند، عامل بیگانه و استکبار جهانی است؟ مگر مردم ساوان چه گناهی کرده‌اند که شماها یک پایگاهی برایشان بردید یا مگر خلق کرد بطور عموم چه گناهی کرده‌اند که شما کردستان را تبدیل به یک پادگان بزرگی کرده‌اید و وجب به وجب خاک کردستان را میلیتاریزه کرده‌اید؟
بهرحال امیدوارم از حرفهایم ناراحت نباشید و اگر بخواهیم می‌توانیم به وسیله نامه با همدیگر ارتباط داشته باشیم.
2- جنابعالی در مورد دمکراسی سؤال کرده‌اید. بگذار برگردیم به اصل معنی دمکراسی. دمکراسی یعنی حکومت مردم بر مردم. و خلق حاکم بر خلق باشد. ما برای حاکمیت خلق ستمدیده ایران مبارزه می‌کنیم ولی برای حاکمیت خودمان فقط مبارزه نمی‌کنیم. از نظر دیدگاه شما دمکراسی هم به معنای استبداد است. ولی اگر با پشیمانی باز به کشورهای دمکراتیک مانند آلمان فدرال، نیکاراگوئه و کوبا بنگرید می‌بینید که تمام عقب ماندگیها و ریشه ظلم و فساد از بین رفته و تمام آزادیهای فردی و اجتماعی، عقیده، بیان، احزاب و سازمانها برپا شده و زن و مرد در برابر قانون یک حقوق مساوی دارند. این است معنای دمکراسی از دیدگاه ما.
امیدوارم این نامه به دست رفقای دیگرت برسد و از نظرات ما اطلاع پیدا کنند و امیدوارم که قطع ارتباط با همدیگر نکنیم و از یکدیگر ناراحت نشویم.
با تقدیم احترام
خدمتگذار ملت کرد «صدیق»
پی نوشت:
1: قطور: نام یکی از مناطق کردستان
2. ساوان: نام یکی از روستاها و مناطق استراتژیک کردستان که سپاه پاسداران در آنجا پایگاه نظامی ایجاد کرده بود و عباس خرم‌نیا فرماندهی آن پایگاه را بر عهده داشت.
ارسال نظرات