بررسی کارنامه نهاد های بین المللی در احقاق حقوق زنان و دختران در جهان

سرویس اجتماعی قزوین خبر؛نصیبه عبدالهی

این روزها بحث های زنانه و مردانه، دخترانه و پسرانه همچنان مانند کودکی امان به گوش می رسد با این تفاوت که رجز خوانی ها توسط افرادی تحصیلکرده و به قول معروف "امروزی" بیشتر متداول است. انگار این رجز خوانی ها تمامی ندارد تا جایی که انسان احساس می کند به سیصد سال پیش سفر کرده! آنجا که بحث های فمنیستی و سئوال های بی پاسخ از جامعه به شدت مرد سالار از گذشته تا امروز و نیز به شدت صنعتی شده دوره رنسانس مطرح شد. نگرشی جدید که در ابتدا هدف کمک به زنان بود اما در ادامه با استحاله از پیش طراحی شده دوباره به دنبال مطامع جامعه مرد سالار و سودجوی اروپا افتاد. اینکه این بحث چقدر توانست توفیق در اروپا و پس از آن امریکا و نیز سایر ملل جهان برای زنان به دست بیاورد بررسی های بسیاری شده است که با معیار های مختلف نتایج مختلفی از عدم موفقیت و یا موفقیت آن ارائه می کند.

امروز یک بانوی جوان مسلمان ایرانی این سطور را به نگارش در می آورد و یکی از بزرگترین سئوالات او از دنیا و جامعه جهانی این است که تا کنون برای زنان جهان چه دستاوردی داشته اید که توانسته باشد ارج و قرب یک زن را به عنوان یک انسان مستقل فراهم کرده باشد؟

من این سئوال را از دیده بان حقوق بشر و نماینده حقوق بشر در ایران دارم! چه کارنامه ای از عملکرد خود می توانید ارایه دهید که زنان و دختران را امیدوار به تحقق جامعه سالم برای حضور آنان بدون هیچ دغدغه ی اساسی کند! من به عنوان یک دختر جوان ایرانی می خواهم بدانم که زنان دنیا به چه میزان احساس رضایت از کارکرد سازمان های جهانی داشته اند²؟ می خواهم بدانم آیا شما به آن حد رسیده اید که ما اجازه بدهیم که مدیران نهادهای بین المللی به عنوان یک انسان برای بهبود شرایط و شیوه زندگی انسان دیگری برنامه ریزی و اقدام کنید  و دیگر این که  معیار شما از موفقیت یا شکست در برنامه هایتان چیست.

به طور مسلم لازم نیست که برایتان آمار و ارقام صنعت پورنو در دنیا، درآمد های میلیارد دلاری از قاچاق انسان به ویژه زنان¹، و بهره کشی سیاسی، تجاری و صنعتی از زنان در تبلیغات و فشن و مد را یادآوری کنم. یا آنکه از نابرابری دستمزد زنان(تا یک سوم دستمزد مردان) در کارهای دقیقا مشابه با مردان در کشور های توسعه یافته بگویم یا آماری از میزان عدم دسترسی بخش اعظمی از جمعیت جهانی که نیمی از آنها را دختران و زنان تشکیل می دهند به آب و غذا ، امنیت جنسی، مسکن به عنوان اولیه ترین نیازهای بشر ارایه کنم، چرا که خود این آمارها را هم به صورت فرمایشی و هم به صورت واقعی در دست دارید، هم آمارهای رسمی و هم آمارهای غیر رسمی...

در هر حال روی صحبتم به نماینده حقوق بشر در ایران است و منتظر برای شنیدن ...

1- به گزارش سازمان بین‌المللی کار، شبکه‌های قاچاق انسان سالانه ۱۵۰ میلیارد دلار درآمد دارند. تخمین زده می‌شود که ۹۹ میلیارد دلار از این رقم تنها حاصل درآمد برده‌داری جنسی است.منبع دویچه ووله)

2- یک جست و جو کوتاه در اینترنت(فارسی یا انگلیسی) در خصوص آمارهای بین امللی بسیاری از واقعیت ها را برملا می سازد

انتهای پیام/