ده سال احترام به شعور مخاطب عام ایرانی در کنار سفره های افطار و اشک هایی که در نهایت به لبخند و دعا تبدیل می شوند، پاداش سازندگان برنامه ی متفاوت اجتماعی ماه عسل است.
سرویس هنری قزوین خبر گزارش می دهد:
وقتی به گذشته ی رسانه ی ملی ایران برمی گردیم، برنامه هایی را به خاطر می آوریم که نهایت تلاششان برای جذب مخاطب دعوت از سوپراستارهای مغرور سینما و تلویزیون بود و رسانه ی ملی را محصور شده در دست عده ای خاص مشاهده می کردیم و یادمان می آید لحظه هایی را که فلان بازیگر سینمایی با غرور تمام از اینکه طرفدارانش از او امضا می خواهند گله و شکایت می کند.
مخاطب ایرانی از دهه 80به بعد با تحولی بی نظیر در برنامه های اجتماعی مواجه شد. تحولی که حاصلش درگیری مخاطب در رسانه ملی و احترام به شعور فردی و اجتماعی وی بود.سوژه های ناب احسان علیخانی ماه عسل هر کدام روایتگر مستندی بی نظیر هستند،که مخاطب ایرانی را وادار به تفکر، قضاوت و هم زاد پنداری می کند.
ماه عسل رسانه ای است برای انتقال مفاهیم درست اخلاقی و سینما مستندی است که به کارگردانی هنر ی عمیقی نیاز دارد.ترکیب اجرای عمیق مجری برنامه و هنر مستند سازی ناگهانی او، عاملی است برای جذابیت داستانهایی واقعی که آنها را بارها در زندگی شخصی و اجتماعی خود مشاهده کرده ایم و بدون عکس العمل خاص و تاثیر گذار به سادگی از کنار آنها عبور کرده ایم و در نهایت آنجایی که گره های زندگی کارکتر مستند ماه عسل، پیش روی چشمان کنجکاو بینندهی قاب جادویی قرار می گیرد، یادمان می آید انسانهایی در همسایگی مان زندگی می کنند که غرور هنرمندی سینماگرانمان،در مقابل جسارت و مردانگیشان زانومی زند.
رمضان همان گونه که جشن میهمانی خداست ،یادآور لحظاتی است که یتیمان کوچه های کوفه رنج از دست دادن پدرشان را تحمل می کنند. فرصت یتیم نوازی در ماه مبارک رمضان و توجه به آنهایی که دستشان به دهانشان نمی رسد، راه و روشی است که ماه عسلی ها از ده سال قبل آغاز کرده اند. نتیجه ی این توجه، تلنگر عمیق با شیوه های محترمانه و به دور از قضاوت ناشیانه به مخاطبان ایرانی بوده است.استفاده از احسان علیخانی مجری پر جنب و جوش و جوان ماه عسل، فرصت مناسبی است برای القای مفاهیم اخلاقی و دینی به آنهایی که روی سازش از شیوه های به اصطلاح از مد افتاده ی پدر و مادر خود بریده اند و بهدنبال روش جدیدی برای زندگی خود می گردند. ماه عسل لحظات افطار، درعین حال که به دنبال قضاوت و بی طرفی است ،احترام به بزرگتر و دعای خیر مادر و پدر را الگوی صحیح اسلامی و ایرانی معرفی می کند و بارها احترام به والدین توسط مجری برنامه گوشزد می شود.
انتقال متفاوت مفاهیم انسانی توسط ماه عسل هشتاد آغاز شد و روند این ماجرا عادتی شد برای آنهایی که می خواهند لحظات افطار خود را متفاوت و مفید بگذرانند.این برنامه مخاطب پسند، رقابت اهالی برنامه ساز را تحریک کرد و برنامه های اجتماعی را به سمت جامعه پیش برد.
نمی توان تاثیر این برنامه را در رسانه ی ملی نادیده گرفت و با قیاسهای ناشیانه ارزش اجتماعی آن را کاهش داد. مقایسه یک برنامه ی اجتماعی دغدغه ساز با یک برنامه ی طنز محور، تفکر ناشیانه است که مخاطبان را دچارسرگمی کرده و آنها را به سمت قضاوت های نابجا سوق می دهد.
رسانه ملی وظیفه ی راه گشایی در زندگی شخصی و اجتماعی مردم را به عهده داردبرای آنهایی که صورت خود را با سیلی سرخ می کنند و حیای شخصی آنها مانع مراجعه به مشاوران موجود در سطح اجتماع شده است.
نادیده نگرفتن ابعاد مثبت ماه عسل در کنار نقد منصفانه، راه حل مناسبی برای جبران زحمات این برنامه است. مقایسه ی ناشیانه با برنامه ای طنز محور به نام خندوانه، از ویژگی های مثبت این برنامه کم نمی کند و هم چنان مخاطبان دغدغه مند خود را حفظ کرده است. حرکت ها ی خدا پسندانه ی ماه عسل در مقابل قشر آسیب دیده ی جامعه از ویژگی های مثبت این برنامه ی لحظه ی افطاری است.
دید واقع گرایانه درمقابل معضلات جامعه،بیننده را وادار می کند که عکس العمل مثبتی در مقابل مشکلات هموطنان خود نشان دهد و راه حل های منطقی برای حل مشکلاتشان جایگزین دلسوزی های ناشیانه شان شود.
تقویت روحیه ی همگانی در مقابل مشکلات عموم جامعه از دیگر ویژگی های مثبت ماه عسلی هاست که کماکان آنها را در صدر برنامه های پرمخاطب قرار می دهد.جامعه ی امروزی همان گونه که به رامبد جوان خندوانه برای بالا بردن شور و نشاط خانواده ها نیاز دارد به ماه عسل علیخانی نیازمند است ،تا اشک های بی شماری را به لبخند تبدیل کند.
انتهای پیام/
ارسال نظرات