به مناسبت میلاد حضرت عباس (علیه السلام):

کدخبر: 819

حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان: ثمره پنهان شدن برای خدا، آشکار شدن برای همگان است که مصداق این مساله را می توان در وجود قمر منیر بنی هاشم، حضرت عباس دید.

به گزارش سرویس مذهبی قزوین خبر؛ به مناسبت چهارم شعبان و میلاد با سعادت قمر منیر بنی هاشم، حضرت عباس (علیه السلام) بخشی از صحبت های حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان پیرامون منش و شخصیت این حضرت را در ادامه می خوانیم:

یکی از سوالاتی که در ابتدای مطالعه شخصیت حضرت عباس (علیه السلام ) پیش می آید، چرایی محبوبیت بی نهایت این بزرگوار در نزد شیعیان است، این در حالی ست که تمامی اخبار و حتی مقاتل پیرامون ایشان به دو صفحه می رسد.

صریح ترین پاسخی که به چرایی این علاقه بی اندازه می توان داد وجود اخلاص در این حضرت می باشد.

مومنان بی اخلاص یکی از عوامل بیزاری مردم از دین و دینداری محسوب می شوند؛ البته در این میان نمی توان بی دلیل به دینداری بعضی از مردم تهمت بی اخلاصی زد.

بزرگان نقل کرده اند که 40 روز عمل خالصانه و برای خدا دریچه های حکمت را بر قلب انسان می گشاید البته باید توجه داشت که عمل برای خدا مستلزم ایمان بالایی ست که در ابتدای امر حاصل نمی شود.

خداوند می فرماید که اگر اعمال و نیات در جهت عزیز شدن برای مردم نباشد خدا خود فرد را به عالم معرفی می کند که هرچند بعضی بندگان ناب علاقه ای به این معرفی نداشته و مایل به گمنانی هستند که خداوند صلاح را بهتر از هر کسی می داند.

در روایات آمده است که در روز قیامت نامه ی عمل بعضی از بندگان سفید است که موجب حیرت ملائکه می شود چرا که هر عمل خطا و ثوابی و هر توبه در آن محفوظ است؛ ندا می آید که اینان تا آن اندازه در اخلاص قوت گرفته بودند که حتی حاضر به شناخته شدن و معرفی اعمال نیکشان را در برابر فرشتگان هم نداشتند به همین دلیل اعمال آن ها را خود ثبت و ضبط کرده ام و امروز هم تنها من از جایگاه و مقام آن ها در بهشت اطلاع خواهم داشت.

نماز را می توان یکی از مصداق های ایجاد اخلاص دانست چرا که انجام یک عمل تکراری و بی جاذبه برای انسان های عام، خلاف زندگی تنوع طلب دنیوی محسوب می شود بنابراین اقامه نماز برای کسب رضایت خدا یکی از تمرین های بندگی محسوب می شود.

زنان به نسبت مردان فرصت بیشتری برای تمرین و ایجاد اخلاص در خود دارند چراکه تربیت فرزند و موفقیت های اجتماعی وی در عین در صحنه نبودن زمینه ساز پرورش اخلاص خواهد بود.

ثمره پنهان شدن برای خدا، آشکار شدن برای همگان است که مصداق این مساله را می توان در وجود قمر منیر بنی هاشم، حضرت عباس دید.

اخلاص آن حضرت تا آن جا بود که پس از قطع دستان مبارکش حتی نگاهی به محل افتادگی آن ها نینداختند که این نشانه ی واضحی از تسلیم ایشان در برابر حضرت حق است که خداوند آن را برای عالم به نمایش گذاشت تا آن جا که امروز با وجود کمبود منابع اطلاعاتی از ایشان شاهد جایگاه والای آن حضرت در میان مردم هستیم که قلب های آکنده به عشق شیعیان و سایرن نسبت به آن حضرت، سندی ب این مدعاست؛ علاوه بر آن به فرموده امام سجاد علیه اسلام، ایشان از چنان مرتبه ای نزد پروردگار برخوردار هستند که شهدا به مقامشان غبطه می خورند.

 

انتهای پیام/

ارسال نظرات

آخرین اخبار