شاید لازم است به نگاه کاندیداهای نمایندگی مجلس در این حوزهها توجه بیشتری کنیم و از آنها پیرامون این مسائل پرسشگری نماییم.
سرویس سیاسی قزوین خبر | جابر خرم نیا
قزوین، استان کوچک اما مهمی است که از جنبههای گوناگون یک منطقهی مهم، راهبردی و استراتژیک محسوب میشود. اما در عین حال در حدود بیست سالی که از تشکیل این استان میگذرد، با وجود پیشرفتهای قابل ملاحظهای که در جنبههای مختلف داشته است، هنوز هم به جایگاه واقعی خود دست پیدا نکرده و فرصتهای بیشماری وجود دارند که با فعالسازی آنها میتوان، جایگاه استان قزوین را در سیاست، اقتصاد و فرهنگ این سرزمین تعالی بخشید. فرصتهایی که علاوه بر توجه مسئولان اجرایی دولتی و شهری، تلاش نمایندگان این استان در مجلس شورای اسلامی را نیز میطلبد. شاید لازم است به نگاه کاندیداهای نمایندگی مجلس در این حوزهها توجه بیشتری کنیم و از آنها پیرامون این مسائل پرسشگری نماییم.
مرکز فعالیتهای اقتصادی
حتی بدون مراجعه به آمار و ارقام هم میتوان ادعا کرد که قزوین، یکی از استانهای صنعتی کشور است. در شهرها و شهرکهای صنعتی استان قزوین، شرکتهای بزرگی قرار دارند که در صنعت خود یک برند بینالمللی محسوب میشوند و دهها سال سابقهی تولید دارند. اما وضعیت مدیریت این واحدها، کمی از عرف معمول جهانی دور است. در واقع بیشتر واحدهای صنعتی بزرگ و اصلی در استان قزوین، به بیماری پایتخت زدگیِ مدیریت! مبتلا هستند، مانند باقی جاهای کشور. یعنی واحدهای صنعتی و تولیدی بزرگ، مرکز اصلی مدیریت خود یعنی دفتر مرکزیشان را بجای شهری که واحد صنعتی یا شرکت در آن قرار دارد، در پایتخت مستقر کردهاند. به بنگاههای تولیدی و تجاری بزرگ دنیا که نگاه کنیم، به الگویی غیر از این میرسیم. دو شرکت بزرگ آدیداس و پوما با وجود آنکه امروزه در چندین کشورجهان کارخانههای تولید محصولات خود را راه اندازی کردهاند، ام دفترمرکزی آنها همچنان در شهر کوچک هرتسوگنآوراخ در ایالت بایرن آلمان قرار دارد، همان شهر کوچکی که دوبرادر داسلر فعالیت تولیدی خود را در آن بنیان نهادند. حالا تصور کنیم اگر شرکتهای بزرگی که در قزوین قراردارند، دفاترمرکزی خود را در این شهر مستقر میکردند، وضعیت اقتصادی و تجاری استان تا چه اندازه تغییر میکرد. البته نباید در این زمینه توپ را به زمین بخش این شرکتها انداخت، بلکه بدون شک نواقص بزرگی هم قزوین وجود دارد که در مرحلهی اول مانع بزرگی برای انتقال دفاتر مرکزی شرکتها به این شهر میشود. با وجود آنکه سالها پیش، به خصوص در دولت نهم و دهم، بحث خروج این دفاتر از تهران و استقرار آنها در شهرهای خود مطرح شد، اما هرگز اتفاق چشمگیری در این حوزه رخ نداد. به نظر برای ایجاد شرایط مناسب جهت انتقال این دفاتر به قزوین باید کارگروههای ویژهای تشکیل شود.
چه اتفاقی رخ میدهد
بدون اینکه بخواهیم از واحدهای صنعتی و تولیدی نام ببریم، نگاهی به حوزهی فعالیت آنها در بخشهای مختلف نشان میدهد که انتقال دفاتر مرکزی شرکتها در همان نگاه اول برکات زیادی برای استان خواهد داشت. صنایع مهمی مانند موادغذایی، شویندهها، قطعات خودرو و غیره بعنوان صاحبان برندهای معتبر بینالمللی در قزوین فعال هستند، این محصولات در بازارهای منطقهای، آسیایی و حتی جهانی حضور دارند و به کشورهای مختلف صادر میشوند. طبیعی است که بخشی از فعالیتهای دفاتر مرکزی، معطوف به رفت و آمد تاجران و واردکنندگان خارجی است که برای خرید محصولات و عقد قرارداد به کشور مراجعه میکنند. صرف حضور این افراد در قزوین و آشنایی آنها با امکانات بالقوه و فراوان اقتصادی و تجاری از صنعت توریسم گرفته تا دیگر فرصتهای قابل سرمایهگذاری تا چه حد میتواند منشأ پیشرفت باشد. حضور دفاتر اصلی شرکتهای بزرگِ قزوینی در قزوین، فرصتهای بیشماری را برای رایزنی اقتصادی و تجاری با بازرگانان خارجی در اختیار بخش خصوصی و دولتی استان قرار میدهد. بدیهی است جذب سرمایهگذار اولین فرصت برای استان در این شرایط خواهد بود.
رویای پرواز در قزوین
قزوین یکی از معدود استانهای کشور است که از نعمت داشتن حتی یک فرودگاه مسافربری محروم است. البته همواره دولتها و حتی مدیران استانی، نزدیکی استان به تهران و امکان استفاده از خدمات پروازی پایتخت را بهانهی این محرومیت قرار میدادند. اما به واقع این توجیه مناسبی نیست. علاوه بر آنکه مسافران زیادی از قزوین میتوانند به مقصد مشهد، اصفهان، شیراز، شمال غرب و شمال کشور از خدمات فرودگاه مسافربری استفاده کنند، صرف وجود فرودگاه مسافربری شرایط مطلوبتری را برای توسعهی صنایع و شکوفایی تجارت در استان قزوین فراهم میآورد. این در حالی است که تنها فرودگاه قزوین با نام فرودگاه خدمات ویژه، برای فرود هواپیماهای سبک همچون فوکر100 آماده سازی شده است، اما هنوز امکانات و شرایط مطلوب جهت تأسیس یک فرودگاه مسافربری در آن وجود ندارد. به نظر تأسیس ترمینال پروازهای داخلی در قزوین، نیاز به پیگیریهای مجدانهی نمایندگان استان قزوین و جذب سرمایهگذار توسط مسئولان اجرایی داشته باشد.
گردشگری دور از جایگاه اصلی خود
بدون شک، استان قزوین در صنعت گردشگری ایران، جایگاه مطلوب خود را ندارد. اگر ملاک و معیار تعداد آثار ملی ثبت شده باشد، از این نظر قزوین رتبهی نخست را در کشور و رتبهی سوم را در جهان داراست. حالا با این شرایط میبینیم که در استان قزوین هیچ اثر جهانی به ثبت نرسیده است، پیش از این اتفاق شایانی در توسعهی گردشگری و میراث فرهنگی در قزوین رخ نداده است، در واقع بزرگترین حرکتها در توسعهی صنعت گردشگری در استان قزوین تقریباً از آغاز دههی هشتاد به بعد شروع شده است. گراندهتل قزوین، یکی از اولین هتلهایی است که به شیوهی نوین در کشور ساخته شدند. قدمت این هتل به سال 1299 بازمیگردد. اما متأسفانه، بنای آن تا مدت زیادی رها شده و تبدیل به یک ویرانه گشته بود، تا آنکه دوباره میراث فرهنگی تصمیم به مرت و احیای آن گرفت. در مجموعهی دولتخانهی صفوی هم اتفاقات زیادی رخ داده بود، بنای تاریخی عالیقاپو از پیش از انقلاب در اختیار ادارهی پلیس(شهربانی و بعدها ناجا) بود. ساخت و سازهایی نیز در این مکان اتفاق افتاده بود که وضعیت تاریخی آن را تهدید میکرد. البته امروز اقدامات مناسبی برای احیای بافت تاریخی مجموعهی دولتخانهی صفوی در جریان است. اما در هرحال، گذشته از حال روز میراث فرهنگی استان، فرصتهای فراوانی در صنعت گردشگری وجود دارد که باید به آن پرداخته شود. منطقهی ویژهی الموت که میتواند جذب بالایی از گردشگر را داشته باشد، در انتظار تکمیل و بهرهبرداری اتوبان قزوین-الموت-تنکابن است، منطقهی رزجرد با قابلیتهای فراوان خود میتواند یک فرصت استثنایی باشد، هنوز هتلهای مناسب در قزوین تأسیس نشدهاند و عمر هتلهای موجود به دهههای قبل باز میگردد. علاوه بر همهی فرصتهایی که وجود دارند، باید اضافه کنیم، خیل مسافران انبوهی که به صرف شنیدن وصف الموت یا رزجرد و دیگر مناطق قزوین، به شهر و استانمان میآیند و دقیقاً نمیدانند که به کجا بروند، از چه راهی بروند و چه مناطقی را انتخاب کنند و زمان خود را برای بازدید از مناطق گردشگری استان چگونه برنامهریزی نمایند. تمامی این کارها و معرفی قزوین میتواند توسط بلدهای محلی که توسط میراثفرهنگی آموزش دیده و ساماندهی شدهاند صورت گیرد. میبینیم که با همین اقدام در جهت رفع معضل بیکاری هم گام برداشتهایم. آنچه مبرهن است قزوین برای رسیدن به جایگاه مطلوب خود در گرشگری و ایجاد زیرساختهایی که برای آن مورد نیاز است به عزم راسخ مسئولان و همت نمایندگان خود در مجلس شورای اسلامی نیاز دارد.
انتهای پیام/
ارسال نظرات