من یار مهربانم، دانا و خوش‌زبانم، گویم سخن فراوان، باآن‌که بی‌زبانم... همه‌ی ما دهه‌ی شصتی‌ها این سروده‌ی مرحوم عباس یمینی شریف را در کتاب فارسی دبستان به خاطر داریم. بحث کتاب و کتاب‌خوانی علیرغم این‌که یکی از مهم‌ترین مباحث فرهنگی در کشور ماست، اما به یکی از عمده بحث‌های کلیشه‌ای تبدیل‌شده که اصولاً هر مطلبی در این باب نگاشته شود متأسفانه با بی‌رغبتی مخاطب مواجه می‌شود.
سرویس کتاب قزوین خبر
سرانه‌ی مطالعه در کشور ما حدود بیست دقیقه است که البته این یک آمار کلی است و در مورد آقایان و خانم‌ها به تفکیک متفاوت است و آمارها نشان می‌دهد خانم‌ها مطالعه‌ی بیشتری نسبت به آقایان دارند. مهدی احمدی، مدیر اداره‌ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین ضمن بیان این نکته که هنوز سرانه‌ی مطالعه در استان قزوین مشخص نشده، گفته است: استان قزوین از دید سرانه‌ی مطالعه جزء رتبه‌های 4 تا 5 در کشور است.
استان قزوین یکی از استان‌هایی است که علیرغم تعدد انواع دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی موجود در آن، جزء ده استان دانشگاهی کشور است و از معدود استان‌هایی که تمامی شهرستان‌های آن دارای واحدهای آموزش عالی است، بااین‌وجود، کتاب‌فروشی‌های عمده‌ی شهر بیشتر از این‌که یک کتاب‌فروشی برای علاقه‌مندان به حوزه‌های مختلف کتاب باشند تبدیل به بازار فروش کتب دانشگاهی گشته‌اند. اگر کسی در قزوین بخواهد به کتاب‌های تازه‌ی نشر دست یابد برای رسیدن به هدف خود بالاجبار لازم است دست به دامان کتاب‌فروشی‌های پایتخت شود. این مشکل در رابطه با کتاب‌های ارزشی حادتر است و دسترسی به این‌گونه کتب، مانند تازه‌های نشرِ انتشارات بوستان کتاب، سخت و گاهی عملاً ناممکن است. خبر بد اینجاست که تعداد کتاب‌فروشی‌های برخی شهرستان‌های استان کمتر از تعداد انگشتان دست است، به‌ویژه در شهر الوند به‌عنوان دومین شهر پرجمعیت استان(با حدود 90هزار نفر جمعیت) کمبود کتاب‌فروشی کاملاً توی ذوق می‌زند و یا در شهر اقبالیه به‌عنوان سومین شهر پرجمعیت استان(با بیش از 75 هزار نفر جمعیت) نه‌تنها یک کتاب‌فروشی وجود ندارد، که حتی خبری از دکه‌ی مطبوعاتی هم نیست. البته اگر آمار کتابخانه‌های شهرهای مختلف قزوین را مرور کنیم و به تعداد اعضای واقعی و اعضای فعال آن نگاهی بیندازیم کمی آسوده خیال‌تر شویم. این‌ها همه در حالی است که استان قزوین در سبقه‌ی تاریخی خود نویسندگان و محققان مشهور فراوانی مانند میرزا علی‌اکبر دهخدا، حمدالله مستوفی، علامه محمد قزوینی و دکتر سید محمد دبیرسیاقی را جای‌داده و تربیت نموده است.
اگر قرار باشد در حوزه‌ی کتاب در استان قزوین کار رسانه‌ای صورت گیرد، بیش از آن‌که با خبرهای خوب و لذت‌بخش روبرو باشیم، با انبوه خبرهای بد دراین‌باره مواجه هستیم. اگر رهبر بزرگوار انقلاب سال گذشته این اندازه در رابطه با فرهنگ اظهارنظر و ابراز نگرانی نمودند، به این معنا نبود که تنها سال نودوسه سال فرهنگ بود، بلکه نگرانی در باب فرهنگ یک نگرانی اساسی و مستمر است. بدون شک تا مردم یک جامعه با کتاب دوست نشوند، نمی‌توانند در ارتقای فرهنگ خود تغییر ایجاد کنند. باید نگران فرهنگ بود و برای «حوزه‌ی کتاب» در قزوین کاری اساسی کرد.
ارسال نظرات