آقایان فراموش کردند که صاحبعنوان شهید نیستند، آقایان فراموش کردند که خداوند حق تعیین عنوان شهید را به احدی منحصراً واگذار نکرده و این مردم هستند که شهدایشان را میشناسند و معرفی میکنند و همان اندازه که قدردان شهدای جنگ تحمیلی هستند، جهادگران عزیز این سرزمین را نیز شهید میدانند.
چه کسی شهید است؟ یادم میآید در بخشی از فیلم سینمایی «چ» ساخته ابراهیم حاتمی کیا، دیالوگی داشت که هنوز در ذهنم مانده است.
-شهید مصطفی چمران: مجروحها اسیر بشن بهتره یا کشته بشن؟
-علی اصغر وصالی (فرمانده پاسداران پاوه): کشته شن! منظورتون شهیده دیگه نه دکتر؟
-شهید مصطفی چمران: اون مقام که دست خداست اصغر جان، به من و تو چه مربوط؟
مدتی پیش، رسول عالم باقری، جهادگر جوانی که با حکم مأموریت راهی الموت شده بود تا رسالت جهادی خویش را در قرارگاه پیشرفت و آبادانی برای اشتغال مردم الموت به انجام برساند، درراه بازگشت به قزوین براثر سانحه رانندگی به شهادت رسید. بله به شهادت رسید. عنوانی که همه مردم برای جهادگرانی که در حین مأموریت راهی ملکوت میشوند استفاده میکنند.
اما داستان بنیاد شهید و عنوان شهید در کشور ما گویا ماجرایی دیگر دارد. در خاطره تاریخی خود بهمرور رویدادهایی میپردازیم که جانکاه بودند و مردم خود از عنوان شهید برای جانباختگان استفاده کردند. حادثه تلخ آتشسوزی در مسجد ارک تهران میان روضه سیدالشهدا(ع) و کشته شدن عدهای از عزاداران که مردم آنها را شهید مینامیدند؛ حادثه تلخ انفجار تروریستی در شیراز زمانی که رهپویان وصال مراسم عزاداری برپا کرده بود که براثر آن عدهای از زنان و مردان و کودکان عزادار به شهادت رسیدند و مردم آنها را با عنوان شهید به خاک سپردند، حادثه شهدای صحن مکه در سالهای اخیر که قربانی سقوط جرثقیل شدند و حادثه تلخ و تکاندهنده منا که حجاج خانه خدا به شهادت رسیدند، حادثه تلخ پلاسکو و شهادت آتشنشانان مظلوم و قهرمان. در تمام این موارد مردم عنوان شهید را برگزیدند و برای قربانیان و کشتهشدگان به کار بردند. و موارد بسیاری ازایندست.
اما در تمام این موارد مشابه، بنیاد شهید و امور ایثارگران، وارد بحث مردم شده و هشدار داد که عنوان شهید به این افراد تعلق نمیگیرد؛ این سازمان همواره منتقدی بزرگ بوده برای به کار بردن عنوان شهید توسط مردم. نمونههای بارز آن را هنوز در ارتباط با ساختمان پلاسکو در خاطرمان داریم.
گذشته از بحث شرعی و آنچه خداوند از شهید و اجر شهید معرفی نموده، امروز به نظر میرسد بنیاد شهید و داعیهداران آن دچار وهمی عجیب شده و عنوان «شهید» را میراث پدری خویش و در انحصار سازمان میدانند و این بار حتی به رسانهها نیز هشدار میدهند که از عنوان شهید استفاده نکنند.
از منظر بنیاد شهید تنها کسانی شهید هستند که در معرکه جنگ به شهادت رسیده باشند و یا موارد خاصی که به آنها تکلیف گردد، اما گویا امور اداری و پرسنلی و بخشنامه و مصوبه چنان امر را بر بنیاد مذکور مشتبه کرده که گویا آنها مرجع رسمی اعطای عنوان شهادت از سوی خداوند هستند و دیگرکسی نمیتواند قهرمانان این سرزمین را شهید بنامد.
در مورد اخیر، پس از شهادت شهید عالم باقری، این بار حسن شکیب که چهره رسانهای و روابط عمومی بنیاد شهید در استان قزوین است وارد میدان شد و بهشدت به رسانههایی که از رسول عالم باقری با عنوان شهید یادکردند انتقاد کرد و هشدار داد که این کار اثرات روحی و روانی بدی در جامعه خواهد داشت.
انتقاد تند و حسابنشده حسن شکیب مورد استقبال رسانههای معلومالحالی قرار گرفت که در فضای مجازی فعالیت دارند و بدون کسب مجوز به فعالیت رسانهای و خبری میپردازند. یکی از این رسانهها که مشکلات زیربنایی با بسیج و قرارگاه پیشرفت و آبادانی و بسیج سازندگی و جهادگران نیز دارد با ذوقزدگی انتقادات شکیب را منعکس کرد و رسول عالم باقری را کشته یک سانحه ساده قلمداد نمود و رسالت وی در رفع محرومیت را نادیده گرفت.
گویا با منطق بنیاد شهید و آقای شکیب باید در شهید خواندن کلیه قهرمانان این سرزمین که در معرکه جنگ به شهادت نرسیدهاند نیز تجدیدنظر کرد. به نظر حسن شکیب و بنیادشان، منطقی را به کار میبرند که بر اساس آن دانشمند شهید تهرانی مقدم که در حین آزمایش تسلیحاتی به شهادت رسید، شهیدان نامجو، فکوری، کلاهدوز، جهانآرا و حتی شهید کاظمی که براثر سقوط هواپیما به شهادت رسیدهاند و خیل عظیمی از شهدای مشهور دیگر قاعدتاً شهید نبوده و مردم حق استفاده از عنوان شهید را برای ایشان ندارند.
آقایان فراموش کردند که صاحبعنوان شهید نیستند، البته شاید نگران پوشش خانواده این شهید جهادگر بودند که اینگونه عکسالعمل نشان دادند و فراموش کردند که قرارگاه پیشرفت و آبادانی در خدمت آن خانواده هست. آقایان فراموش کردند که خداوند حق تعیین عنوان شهید را به احدی منحصراً واگذار نکرده و این مردم هستند که شهدایشان را میشناسند و معرفی میکنند و همان اندازه که قدردان شهدای جنگ تحمیلی هستند، جهادگران عزیز این سرزمین را نیز شهید میدانند.
آقایان فراموش کردند که این حرص آنها برای در انحصار گرفتن یک عنوان مقدس برای یکنهاد و نیز اینگونه خطابه کردن در فضای رسانهای و مجازی چطور میتواند خوراک لذت بخشی را برای معاندان و رسانههای مخالف نهادهای انقلابی فراهم کند.
رسول عالم باقری و همه رسولانی که در بخشهای مختلف کشور، چه در عرصه عمران و آبادانی کشور و چه در عرصه اقتصاد مقاومتی و چه در عرصه جنگ نرم واردشدهاند، جهادگرانی هستند که اگر در این راه به مرگ عادی هم بمیرند شهیدند... و این وعده خداست.
حسام شادمان
ارسال نظرات