آخر هفته، ایران میزبان رویدادی بزرگ در عرصه بازی های کامپیوتری است. رویدادی که در کشور انعکاس چندانی نیافته است.

 آخر هفته جاری، ایران میزبان رویدادی بزرگ در عرصه بازی های کامپیوتری است. رویدادی که در کشور انعکاس چندانی نیافته است. TGC یا همان  Tehran Game Convention ، را می توان نمایشگاه و همایش بین المللی بزرگی دانست که همانطور که از اسمش پیداست، ماهیتی تجاری دارد. 

هدف از برگزاری این نمایشگاه که با همکاری بنیاد ملی بازی های رایانه ای و شرکت Game Convention فرانسه صورت می گیرد، «برقراری ارتباط میان فعالان صنعت بازی های رایانه ای در ایران با سرمایه گذاران و ناشران بین المللی و ورود بازی سازان ایرانی به بازارهای جهانی» عنوان شده است.

شاید اگر بخواهیم نگاه واقع بینانه ای داشته باشیم، بیشترین فایده ی این همایش، ارتباط های فیمابین، کنفرانس های عمومی و مستر کلاس هایی باشد که توسط چهره های خارجی شناخته شده این عرصه برگزار می گردد. 

اگرچه در این مسأله نیز تشکیک هایی صورت گرفته و در خصوصِ نیت حضور این افراد در ایران و علاقه به ارتباط گیری با مؤثرینِ مستعد در این حوزه، حرف و حدیث های قابل تأملی وجود دارد؛ امّا فارغ از این مسأله، توجیه اقتصادی و تجاری این همایش است که باید بررسی شود.

معمولاً این گونه نمایشگاه ها برای بازاریابی (و نه انتقال تجربه) شرکت ها است و ماهیت اصلی آن بیزینس یا همان « B to B» است و برنده کسی است که «داشته» ای را داشته باشد و بتواند خوب بازاریابی کند.

آیا قرار است در این بیزینس ما صادر کننده باشیم یا مصرف کننده؟
 
بازار جوان و پرمشتری ایران کجای پازل این بیزینس قرار گرفته است؟آیا این بازار پرمصرف قرار است دربست در اختیار کمپانی های بزرگ با اهداف خاص خود قرار بگیرد؟

 آیا تکنولوژی های جدید ساخت بازی به ایران منتقل می شود یا برعکس قرار است همان اندک سرمایه انسانی که در این سال ها بعضا بوجود آمده اند جذب کمپانی های بازی سازی خارجی شوند ؟

پژوهشگران معتقدند ممکن است عملکردهای شخصی یا جریانی در پازل برنامه دشمن تعریف شود، بدون اینکه ما در جریان این شبکه باشیم. نقطه تمرکز برنامه جامع تغییر روی قشر پیشرویی است که به زعم آنان آینده رهبری جهان را بدست خواهد گرفت  و تاثیرگذاران در حکومت ها در آینده هستند و به گفته آن‌ها این افراد  سه قشر زنان، جوانان و کارآفرینان هستند.

این سوال باید پاسخ داده شود که این چنین برنامه هایی نظیر TGC  یا مدل هایی از این دست درحوزه استارت آپ ها کجای پروژه نفوذ و تغییر قرار می گیرند؟

اگرچه باید تعاملات بین المللی و فرصت های ناشی از آن را قدر دانست؛ امّا نباید ذوق ناشی از چنین رویدادی ما را از واقعیت های موجود و اهداف آشکار و پنهان  طرف مقابل غافل کند.

 

ارسال نظرات

آخرین اخبار