توقف ظریف در ایستگاه برجام

کدخبر: 2403

توجیه برجام تنها زمان را برای اقدامات جدی را می گیرد. در فضای جدید همه گروه ها و حتی مخالفان دولت دست یاری برای عبور از فشارها و تحریم های آمریکا دراز کرده اند، این فضا می طلبد تا حسن روحانی کابینه ای تشکیل دهد که قادر به استفاده از ظرفیت ها و توان بالای منابع انسانی و منابع بیکران کشور باشد.

واقع گرایی در روابط بین الملل اصلی است که کشورها با اتکا به آن در پی تامین منافع ملی خود هستند. دولت ها آنچه را که در واقعیت وجود دارد باید بپذیرند، نه آن چیزی که دوست دارند. حال و روز دولت اعتدالی روحانی به گونه ای است که آرزوهایش در فضای سیاست خارجی محقق نشده ولی ظاهرا برخی در دولت قصد ندارد تا از عدم تحقق آنها عقب نشینی کند و این مساله باعث هزینه سازی برای منافع ملی کشور می شود.

سیر تطور توافق هسته ای و انتظارات از آن، سیر جالبی است. در فضای زیست دولت در ابتدای سکانداری در جامعه و میان افکار عمومی تحقق توافق از سوی دولت به شاهکار و معجزه ای تشبیه شد که می تواند تمامی موانع بر سر راه پیشرفت کشور را بردارد. جشن و پایکوبی در خیابان های کلانشهرها بعد از دستیابی به توافق گویای این واقعیت بود. پس از مشخص شدن بزرگنمایی از دستاوردهای توافق، برجام به عنوان از بین برنده سایه جنگ معرفی شد! اما با افزایش تهدیدات نظامی حتی از سوی کشورهای منطقه ای علیه ایران، دلایل دیگری تراشیده شد.

در روزهای اخیر و با تصویب مادر تحریم ها در کنگره و سنا، هنوز برخی حامیان برجام در اظهارنظرهایی فضایی ترسناکی را برای افکار عمومی به تصویر می کشند که اگر برجام نبود، در حال حاضر چه وضعیتی وجود داشت؟ سوال استفهامی که تاثیرات نبود برجام را  باید در خلاء و ذهنیت سازی ها دنبال کرد. از وزیر ارشاد گرفته تا وزیر بهداشت به کارشناسان بین المللی تبدیل شده و درباره برجام به تلاش برای بی تاثیر نشان دادن تحریم های جدید مشغولند. متاسفانه این سیری است که از 4 سال قبل برای دستیابی به توافق، معجزه گر بودن آن و در نهایت توجیهات کاملا ساده انگارانه و منافی منافع ملی در جریان است.

از سوی دیگر وزیر امور خارجه درمصاحبه با روزنامه ایران، همچنان به توجیه برجامی می پردازد که هیچ مانعی دربرابر آمریکا برای تحریم های جدید ایجاد نکرده است. دولت یازدهم مدعی بود که دیگر عصر تحریم ها به پایان رسیده و واشنگتن نمی تواند تحریم جدیدی علیه ایران وضع کند؛ اما این خلاف واقعیاتی است که در جریان است.

ظریف در اظهارات خود به تندی به منتقدان حمله کرده و گفته است: " امروز مخالفان به جای ادامه ادعاها باید پاسخگوی پیش‌بینی‌های سراپا اشتباه خود باشند... شما به همین لایحه جدید مجلس امریکا نگاه کنید. برجام دست کنگره امریکا را برای تحریم علیه ایران تا آنجا بسته است که حتی وقتی می‌خواهند تحریم‌های شدید علیه ایران وضع کنند مجبور می‌شوند تحریم‌های گذشته را تجمیع کنند.

اگر برجام نبود امریکایی‌ها در چه حوزه‌هایی می‌توانستند علیه ما اقدام کنند."، مشخص نیست آقای ظریف دیگر انتظار دارند واشنگتن دامنه تحریم ها و خصومت خود را تا کجا گسترش دهد وقتی که به راحتی می تواند بسیاری از ارکان نظامی و دفاعی کشور را محدود و تحریم سازد و در تحریم های جدید به گفته فواد ایزدی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل آمریکا، واشنگتن می تواند تقریبا تمامی کشور را تحریم کند!

پذیرش واقعیت یک اصل اساسی در رسیدن به یک نتیجه متحداالقول در میان سایر گروه ها و جریان های سیاسی در کشور است. در حالیکه آمریکا تمام توان خود را به کار بسته تا محدودیت های اقتصادی و مالی شدیدی علیه ایران و نهادهای انقلابی از جمله سپاه پاسدارن را اعمال کند، از گوشه و کنار، سخنانی که از زبان مدافعان برجام به گوش می رسد، گاه امیدوار کننده که نیست بلکه نگران کننده است.

حتی سخن از تکراری بودن تحریم ها و ناقض برجام نبودن آنها، تنها گویای انفعال بیمارگونه  و خسارت بار در مقابل گستاخی های آمریکا است. هرچند آمریکا اعلام می کند قصد دارد تا با افزایش فشار و بهانه جویی، ایران را مجبور به نقض برجام کند اما آیا این دلیل می شود تا دولت دست بر روی دست گذاشته و گذر زمان را نسخه شفابخش در مقابل تخاصمات آمریکا بداند؟

باید با ابراز تاسف گفت که نظام آمریکا چه دموکرات ها و چه جمهوری خواهان به این اصل پی برده اند که با افزایش تحریم ها می توانند ایران را مجبور به مذاکره بر سر اهرام های قدرت خود کنند. 4 سال پیش توانایی هسته ای و اینک توانایی دفاعی- نظامی و قدرت منطقه ای در تیرس زیاده خواهی های واشنگتن قرار دارند.

در زمانیکه منتقدان از تحریم های جدید و لزوم اقدامات قاطعانه در مقابل آن سخن می گویند، دولتمردان و مدافعان برجام مانند رئیس مجلس قاطعیت خود را متوجه منتقدان داخلی و حتی رسانه ملی می کنند و تقریبا هیچ اقدام عملی در برابر آمریکا اتخاذ نمی کنند!

بی تاثیر بودن برجام بر مبادلات مالی بین المللی و رونق اقتصادی، به اثبات رسیده، حسن روحانی نیز که به هر روشی بود توانست برای دور دوم به پاستور راه یابد، اینک انتظار می رود که از انفعال و مماشات عبور شود و از منافع ملی قاطعانه دفاع شود. راند نرمش قهرمانانه گذشت و راند مقاومت جانانه فرارسیده است.

توجیه برجام تنها زمان را برای اقدامات جدی را می گیرد. در فضای جدید همه گروه ها و حتی مخالفان دولت دست یاری برای عبور از فشارها و تحریم های آمریکا دراز کرده اند، این فضا می طلبد تا حسن روحانی کابینه ای تشکیل دهد که قادر به استفاده از ظرفیت ها و توان بالای منابع انسانی و منابع  بیکران کشور باشد.

دست رد زدن به پشنهاد وحدت کامل در کشور در برابر زورگویی آمریکا، منجر به اتلاف منافع ملی و ادامه خسران در سیاست خارجی می شود. حتی این احتمال نیز دور از ذهن نیست که به دلیل اشتباهات دولت یازدهم در مذاکرات هسته ای، پرونده از دولت بار دیگر به شورای امنیت ملی کشور بازگردد.

از این رو باید بازی حریف با به کارگیری استراتژی راهبردی مقاومت جانانه و حمایت کامل دولت از اقدامات نظامی – دفاعی سپاه پاسداران خنثی شود. این حمایت پیام وحدت گسترده در ایران را به کاخ سفید ارسال خواهد کرد تا به وسیله افزایش تحریم ها علیه نیروهای نظامی به ویژه سپاه، تهران حاضر نیست هرگز بر سر میز مذاکره برای کاهش یا تعلیق آنها بنشیند.

در زمان اوج تحریم ها بود که تعداد سانتریفیوژها از 1000 به 20 هزار رسید، افزایش چند برابری توان نظامی کشور نیز پاسخ کوبنده و روشن به تهدیدات و خصومت های واشنگتن و غرب خواهد بود تا بار دیگر اثبات شود تحریم مانع پیشرفت ایران نمی شود

 

ارسال نظرات

آخرین اخبار