شورای اصلاحطلبان یا یتیمی کم سواد و بی چشم و رو

سرویس سیاسی قزوین خبر؛ قبل از هر توضیحی لطفاً این چند سطر را با دقت بخوانید:

«در سال جاری وقوع رخدادهایی نظیر ارتحال حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی و حادثه آتش سوزی و فروریختن ساختمان پلاسکو گرچه بسیار ناگوار و طاقت فرسا بود ولی نوع مواجهه ملت ایران با این وقایع نشان از بلوغ بالای سیاسی آنها و نماینگر(نمایانگر!) اتحاد و همدلی آنها در مواقع حساس و خطیر است. انتظار می رود حاکمیت نیز از این اقبال مردمی در قدردانی از خدمات شخصیت خدوم انقلاب و همدردی با آسیب دیدگان فاجعه پلاسکو استقبال نموده و با فراهم ساختن زمینه های مناسب و بطور مشخص آزادی محصورین، امکان وحدت و همدلی آحاد ملت را که در شرایط فعلی بسیار محتاج آن هستیم تحقق عینی بخشند.»

و حالا این سطور را بخوانید:

«ما اصلاح طلبان استان قزوین ایمان داریم مردم فرهیخته استان قزوین، همانگونه که در دوره اخیر انتخابات مجلس شورای اسلامی که رای خود را به نامزدهای موردنظر اصلاح طلبان دادند، در انتخابات آتی ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستاها نیز ضمن تجدید بیعت با جناب دکتر حسن روحانی، در انتخابات شوراها نیز به افرادی رای خواهند داد که یار و یاور دولت منتخب خویش، در پیمودن مسیر پردشوار(مسیر پردشوار حتماً به معنای مسیری است که بسیار دشوار تر از دشوار است!!!) و حساس کنونی کشور باشند.»

و این:

« از آحاد همشهریان عزیز در استان قزوین فارغ از هر گونه سلیقه سیاسی دعوت می شود تا در راهپیمایی 22بهمن امسال همچون سالیان گذشته حضور و مشارکتی فعال داشته و بار دیگر پیام وحدت و همبستگی ملت بزرگ ایران را به جهانیان اعلام نمایند. البته از مسئولین محترم برگزار کننده مراسم دهه فجر و راهپیمایی 22بهمن نیز انتظار می رودتا با بستر سازی مناسب( دعوت از سخنرانان فراجناحی، پرهیز از طرح شعارها و پوسترهای تفرقه افکنانه و ...) امکان حضور و مشارکت همه اقشار و سلایق سیاسی را در این جشن بزرگ ملی فراهم سازند.»

شاید باورش به قول همین متن پردشوار(!) باشد، اما هر سه پاراگراف فوق، از یک متن است! و باز هم پردشوارتر از باور گزاره ی قبلی، این متن «بیانیه ی شورای اصلاحطلبان استان قزوین در دعوت به راهپیمایی 22 بهمن» است! یعنی نماینگر(باز هم به قول متن!) نظرات یک مجموعه سیاسی در استان بزرگ قزوین.

قبل از هر تحلیلی نسبت به این متن پر غلط کودکانه، بگذارید با مثالی کودکانه و در خور این نوشته آغاز کنیم؛ باید گفت این بیانیه هر عقل سلیمی را به یاد کودک سِرتِقی می اندازد که با علم به مهربانی والدین از هر لجبازی و پر رویی ای دریغ نمی کند، هر چه می خواهد می شکند، هر وسیله ای را خراب می کند، با هر کسی درگیر می شود و وقتی اعمال کثیف اش با بی توجهی مواجه می شود، برای جلب توجه به بهانه شام، از مادر مکرمه قهر هم می کند؛ اما با شدت گرفتن فشار گرسنگی و تشنگی، وقیحانه از اتاق کناری فریاد می زند: «برای هر کسی داری غذا نگه می داری، گفته باشم گوشت اش کم نباشه!»

حال و روز حضرات اصلاحطلب دقیقاً به همچنین ملغمه ای شبیه است؛ کسانی که روزی با کودتای مخملی قصد براندازی نظام را دارند، روزی از تروریست ها و حامیانشان حمایت می کنند(کمپین اخیری که در حمایت از زندانیان حامی تروریسم کور تشکیل داده بودند!)، روزی که نان داشت، دم از انقلاب و امام(ره) می زنند و روزی دیگر بزرگانشان را باید در آغوش رقاصه های دوران پهلوی و خناسه های انگلیسی جست!

روزی دم از دموکراسی می زنند و روزی ابطال انتخابات؛ اگر نتایج انتخاباتی به میل حضرات بود می شود «حماسه» و اگر نبود، حتی منتخب مردم را رییس جمهور نمی نامند!

به همین بیانیه نگاهی بیاندازید؛ ابتدا «حاکمیت» و بگذارید بر خلاف رویکرد منافقانه نوشته صریح تر بگوییم، «رهبری» را برای آزادی محصورین(بخوانید سران فتنه آمریکایی- اسراییلی 88) تحت فشار قرار می دهد آنهم به دلیل تشییع حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی و همدردی مردم با خانواده های شهدای آتش نشان! اما بعد از این تعیین تکلیف برای مقام معظم رهبری، در انتهای متن خود «گروه های تندرو»(بخوانید انقلابیون و دلسوزان انقلاب) را به «عقلانیت و تدبیر»(بخوانید سازش و کرنش) در برابر مواضع تند کدخدای آمریکایی دعوت می کنند! جالبتر اینکه با وقاحت تمام، این رویکرد شکست خورده و تجربه شده را مورد تاکید مقام معظم رهبری هم می خوانند!

فارغ از تهمتی که به مقام معظم رهبری زده شده است، یقیناً عاقلمردی در کنار نویسندگان این بیانیه نبوده است تا تناقض عجیب بالا و پایین این متن را یادآور شود!

در اواسط این مرقومه هم نکات جالبی دیده می شود؛ «تضمین پیروزی روحانی در انتخابات 96» و «تعیین تکلیف مردم در انتخابات های ریاست جمهوری و شوراهای پیش رو».

ما ضمن دعوت از شورای نگهبان برای بررسی دقیق تخلف صورت گرفته، بیانیه انتخاباتی و پیش از موعد این جریان سیاسی و سوء استفاده از یک رویداد ملی برای اهداف پَست انتخاباتی که «نمایانگر» عدم تمکین به قانون و ماهیت ماکیاولیستی این جریان است، توجه اصلاحطلبان عزیز را من باب نهی از منکر به سخنان هفته پیش جناب رییس جمهور جلب می کنیم:‌ « مگر انتخابات چقدر ارزش دارد که از حالا شروع کنیم به معصیت خدا ».

البته گفتنی است که شروع این «معاصی» در سطور دیگر این عریضه هم نمود دارد؛ مثلاً آنجایی که مردار دیگران وجه المصالحه نیل به اهداف سیاسی این جریان می شود؛ فرقی هم نمی کند این مرده خواری و لاشخور صفتی،‌ در قضیه ی «شهدای بسیجی آتش نشان» باشد یا درباره ی «عالیجناب سرخپوش» و «قاتل قتل های زنجیره ای» از نگاه اصلاحطلبان!

البته قابل درک هست که با فوت حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی، تکیه گاه اصلی این جریان از دست رفته است؛ پس این «یتیم صغیر» با غرق شدن کشتی آمال و آرزوهایش در آب، چاره ای جز داد و بیداد کشیدن و زودتر دست به کار شدن ندارد.

و اما بعد... به جای طول و تفصیل دادن این جملات نسنجیده و کم ارزش بهتر بود آقایان و خانم های شورای اصلاحطلبان استان قزوین، از دستاورد عظیم و تجربه ی شگرف خود در رابطه با «دوستان مودب و باهوش» آمریکایی می گفتند؛ به جای آسمان و ریسمان بافتن، بهتر بود نتایج برجام به عنوان تنها اتفاق قابل بحث در دولت فعلی را تشریح می نمودند؛ به جای تلاش برای احیاء فتنه ی 88، کمی از عملکرد نمایندگانی که با انتساب به این جریان در انتخابات همین نظام دوباره شرکت کرده اند و رای آورده اند می گفتند، توبه از انگ به نظام مقدس اسلامی و دروغ تقلب پیشکش!

در پایان ضمن تبریک ایام الله دهه فجر و یادآوری راه دشوار و پر خطر طی شده در طول این 38 سال، ضرورت دقت در انتخاب مسئولان را متذکر می شویم؛ باشد که باری دیگر کسی اهدافش را با دل بستن به «الاغ ها» نجوید.

انتهای پیام/