اقتصاد مقاومتی، مقوله ی مغفولی که در طی سال های متوالی شعار سال قرار گرفته است. چیزی که هنوز تبدیل به ایمان و باور برای نسل امروز نشده است.
به گزارش سرویس اقتصادی قزوین خبر، موقعیت ممتاز این استان از دیرباز با رونق اقتصادی ، تولیدی و بازرگانی درآمیخته بوده است و هم اکنون نیز به خاطر داشتن شهرک ها و مجتمع های صنعتی متمرکز همچون : البرز، لیاء ، تاکستان، حیدریه، نهاوند، آراسنج و وجود تکنولوژی های برتر؛ بیش از 600 واحد تولیدی بزرگ را در خود جای داده است به عنوان یکی از قطب های اقتصادی کشور به شمار می رود.
در صحبت های مدیر عامل شرکت شهرک های صنعتی قزوین بود که سرمایه گذاری 70میلیون دلاری، 10 سرمایه گذار خارجی بهانه ای شد برای رسیدگی و پیگیری سوژه ی خودم، ایشان همچنین یادآور شدند: این میزان سرمایه گذاری منجر به اشتغال زایی برای یک هزار نفر شده است.
چینش پازل اقتصاد، کار و سرمایه در کنار هم سبب شد که در این راه به دنبال حقیقت باشم اما تردید های مرکز آمار و اطلاعات از ارائه ی آمار دقیق بیکاران در استان قزوین تبدیل به یکی از اصلی ترین دغدغه هایم شد.در این وادی برخی از کاهش آمار یک درصدی بیکاری میگویند اما اصرار دبیرخانه ی کارگر استان قزوین، همچنان بر روی رقم 15 درصدی است، که شاید با دیده ها و شنیده هایمان به حقیقت معقول تر باشد
به رغم مشکلات اقتصادی فراوان، شاهد این مسئله هستیم که شهرک های صنعتی استان با رکود مواجه شده است، که بنا به هر دلیلی برخی آن را به وارادات بی رویه محصول بی کیفیت، قاچاق کالا، خام فروشی، تحریم ها و عدم حمایت بانک ها و مسئولین ذی ربط گره زده اند که این موارد بی تاثیر نخواهد بود، اما اینکه منتظر باشیم تا بستر لازم برای حضور سرمایه گذاران و صنعت گران و متخصصان خارجی فراهم شود تا شاهد رونق اقتصادی و بهبود وضعیت اقتصادی و معشیت مردم و همچنین بهبود وضع اشتغال در کشور مان باشیم چیزی جز توهم بیش نیست...چرا که وظیفه ی همه ی ماست که سعی کنیم تا کشور را مستحکم و غیر قابل نفوذ و غیر قابل تاثیر از سوی دشمن حفظ کنیم و نگه داریم.
چندی پیش بود که با پیش بینی های ظریف و مدبرانه ی انجام شده واژه ای تحت عنوان" اقتصاد مقاومتی : به دایره المعارف واژگان مان وپروژه های تحقیقاتی مان اضافه شد . که در تعبیر آن؛ این جمله از مقام عظمی ولایت ، سرلوحه ی همه ی ارکان دولتی و غیردولتی قرار گرفت:
" اقتصاد مقاومتی، یعنی آن اقتصادی که در شرایط فشار، در شرایط تحریم و در شرایط تحریم و دشمنی ها و خوصمت های شدید می تواند تعیین کننده ی رشد و شکوفایی کشور باشد."
مقوله ی مغفولی که در طی سال های متوالی شعار سال قرار گرفت. از سال 88 به بعد روند نامگذاری سال ها رنگ و بوی اقتصادی گرفت و باز باور نکردیم ، چیزی که هنوز تبدیل به ایمان و باور و اقدام عاجل و مدبرانه نشد برای نسل امروز نشده است .گویا فراموش کردیم اقتصاد مقاومتی به منزله ی تولید داخلی است تولیدی که به لحاظ قیمت تمام شده قادر به رقابت با کالای قاچاق وارداتی نیست.
اما چرا؟؟؟
دنبال چرای سوال هایم بود که فکر می کردم با وجود صنعتی بودن قزوین و وجود نیروی کار و منابع سرمایه گذاری میتوانم در یکی از شهرک های صنعتی پاسخگوی خوبی باشم و به قول معروف، کلاهم را پیش خودم قاضی کردم.
در ابتدای ورودم به شهرک صنعتی البرز و با وجود شناخت قبلی که از محیط داشتم نه بعنوان خبرنگار بعنوان یک مطالبه گر و فارغ التحصیل و جویای کار و نام چرخی در شهرک زدم ولی با این مسئله مواجه شدم خیلی از افراد برای کسب درآمد بیشتر، تولید را رها کرده اند و در جاهای دیگر سرمایه گذاری کرده اند یا با حداقل سرمایه گذاری نزد بانک ها زندگی بدون دغدغه ای را برای خود رقم زده اند، گواه این ادعا سوله های مخروبه و خالی، سکوت عجیب حاکم بربلوار ابن سینا ، تعدیل نیروی کار، تغییر در شیفت کارخانه ها ، تا خیر در پرداخت حقوق کارکنان و تاخیر در باز پرداخت اقساط بانک ها و... است.
برخی از صنایع در این چند سال اخیر نه تنها هیچگونه پیشرفتی نداشته اند بلکه به خواب زمستانی یا شایدم به خواب ابدی رفته اند.
اما سوالم اینجاست که علی رغم ظرفیت های خالی موجود در خیلی از شهرک های صنعتی من جمله شهرک صنعتی البرز که در انتظار سرمایه گذاری یا حتی درمان این سرطان فراگیر و خراب معضل اقتصاد به سر می برندو امکانات حداقلی را برای راه اندازی یک کسب و کار کوچک یا برپایه ی دانش را دارند چرا باید به فراموشی سپرده شوند؟
چرا سعی داریم که با بزرگنمایی بر بخش های تازه تاسیس شده در حومه ی شهر ، غافل از ظرفیت های داخلی و خالی موجود شویم.
شاید بهتر باشد وزرات صنعت یکبار دیگر به ساختار شهرک های صنعتی و مدیریت آن ها، نگاهی دوباره بیندازد و سپس صحبت از احداث و کلنگ زنی این نواحی صنعتی تازه شود.
با توجه به این که فرصت ذکر تمام مصائب موجود در شهرک های صنعتی وجود ندارد فقط با خودم می گویم : ای کاش مدیران عامل شهرک های ضنعتی، شرکت ها، مسئولین به جای پر کردن بیلان کاری و سرمایه گذاری در بخشهای غیر مرتبط به فکر انجام وظیفه ی ذاتی خود در خصوص رفع مشکلات اقتصادی باشند.
انتهای پیام/
ارسال نظرات