اول اسفند ماه سال 64، ساعت 12/30 ظهر هواپیمایی که از تهران بسمت اهواز حرکت میکرده؛ توسط منافقین جاسوس در آسمان اهواز لو رفته و ...
به گزارش سرویس دفاع مقدس قزوین خبر؛ تقویم رو که نگاه میکردم، مناسبات اسفندماه توجهم رو به خودش جلب کرد؛ مخصوصا اینکه بیشترین این مناسبات مربوط به دفاع مقدس و شهدا می شد!
اولین روز اسفند: روز روحانیت و دفاع مقدس
کنجکاو شدم بدونم چرا این روز رو اختصاص دادن به این نام و این قشر از جامعه! گشتم دنبال جواب سوالم...
قصه از این قراره که در اول اسفند ماه سال 64، ساعت12/30ظهر هواپیمایی که از تهران بسمت اهواز حرکت میکرده؛ توسط منافقین جاسوس در آسمان اهواز لو رفته و جنگنده های عراق آن را تعقیب کرده و ناجوانمردانه در منطقه وین در 25کیلومتری شمال اهواز مورد هدف قرار میدهند. تمام مسافرینش که اکثراً روحانی بودند و از نمایندگان مجلس و مسئولین فرهنگی کشور به شهادت میرسند؛ازجمله این مسافران آیت الله فضل الله محلاتی بودند. روح رفیع مسافرین آسمان،در آسمان اهواز بسوی معبود پرمیکشد.
این روز را به پاس زحمات بی وقفه جامعه روحانی کشور و ارج نهادن یاد و خاطره شهدای این قشر از جامعه اسلامی مان با عنوان روحانیت و دفاع مقدس زینت بخشیدند.
لابلای اسم شهدای این سانحه دنبال اسم و رسم یک همشهری گشتم،اما دریغ...
با خودم گفتم بالاخره که باید دینم رو أدا کنم،پس رفتم سراغ شهدای روحانی استانمون.
طبق آماری که وجود داره قزوین تا پایان سال 89،حدود 105 شهید روحانی به انقلاب اسلامی تقدیم کرده
شهید سید محمود مبرعابدینی موسوی یکی از این بزرگان هستند که در روستای ورس،از توابع آبیک، به دنیا آمد.او سطح یک حوزه رو تمام کرد و پاسدار و طلبه بود تا اینکه در نهایت افتخار، در10 اردیبهشت سال 61 ،در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش بشهادت رسید.
مزار این شهید گرانقدر در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وی از محضر بزرگانی چون: آیت الله مشکینی و نوری همدانی، مستفیض شد و با کوله باری از علم و تقوا قدم بر جبهه های نبرد حق علیه باطل نهاد.
فرازی از وصیت نامه شهید:
اطاعت از ولایت فقیه کورکورانه نیست،بلکه اطاعتی عالمانه و آگاهانه می باشد؛چنانکه تاکنون دیده ایم اگر ملتی شکست خورد،عامل مهم آن رهبری مدبر و متدین بوده است.این عشق است که فرمان میراند و به پیش میبرد،عقل را قدرتی نیست تا در برابر عشق خدایی ایستادگی کند.عشق کاری میکند که عقل متحیر می ماند!وقتی عقل قدرت رویارویی باعشق را ندارد،گوش بفرمان عشق میشود تا عاشق هرطور شده خود را به معشوق برساند.
روحانیون نقش بسزایی در جبهه ها داشتند.صرفاً با لباس روحانیت خدمت نمیکردند.گاهی دیده میشد در کنار تخت مجروحین اگر لباس روحانی بچشم میخورد همه گمان میکردند که برای یک خدابیامرزه شهیدی هست...اما وقتی آقای دکتر بعد از اتمام کارش لباسهارو بتن میکنه همه متحیر میشدند!!
گاهی تک تیر انداز میشدند، گاهی فرمانده! بعضیاشون آرپیجی زن و بعضی دیگه بی سیمچی!
درهرنقشی که بودند انجام وظیفه میکردند.در بعضی شبای قبل از عملیات روحیه میدادند به رزمنده ها ودر بالابردن روحیه شهادت طلبی همسنگراشون بیکار نمی نشستند...
دوست دارم برای شناخت شهدای شهرمون،قزوین، قدمی بردارم هرچند کوچیک؛
به همین خاطر کتاب مسلخ عشق که تحریری از سرگذشت 84 شهید طلبه استان قزوین است را به رهروانشان معرفی میکنم.
گفتند قدبلندی و خوش چهره،گفتند خوش تیپی و خوش لباس...
دارم لابلای استخوانهای خاک خورده ات، دنبال حرف مردم میگردم...!
انتهای پیام/
ارسال نظرات